پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران بر اساس سرمایه اجتماعی، حمایت اجتماعی ادراک شده و رفتار شهروندی سازمانی

مقدمه: پرستاری یکی از مشاغل استرس زا است و استرس باعث فرسودگی شغلی می شود. فرسودگی شغلی دارای پیامدهای روانشناختی منفی زیادی است. بنابراین هدف این مطالعه پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران بر اساس سرمایه اجتماعی، حمایت اجتماعی ادراک شده و رفتار شهروندی سازمانی بود. روش کار: این پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود. جامعه پژوهش پرستاران بیمارستان های شهر ورامین در سال ۱۳۹۵ بودند. در مجموع ۱۸۰ پرستار با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. همه آنان پرسشنامه های سرمایه اجتماعی، حمایت اجتماعی ادراک شده، رفتار شهروندی سازمانی و فرسودگی شغلی را تکمیل کردند. داده ها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری با مدل همزمان و به کمک نرم افزار spss-۱۹ تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد سرمایه اجتماعی، حمایت اجتماعی ادراک شده و رفتار شهروندی سازمانی با فرسودگی شغلی پرستاران رابطه معنادار منفی داشتند. به عبارت دیگر با افزایش سرمایه اجتماعی، حمایت اجتماعی ادراک شده و رفتار شهروندی سازمانی میزان فرسودگی شغلی پرستاران کاهش می یابد (۰۱/۰p≤). در یک مدل پیش بین متغیرهای رفتار شهروندی سازمانی، حمایت اجتماعی ادراک شده و سرمایه اجتماعی توانستند ۳۱/۲ درصد از تغییرات فرسودگی شغلی پرستاران را پیش بینی کنند. سهم رفتار شهروندی سازمانی در پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران بیش از سایر متغیرها بود (۰۰۱/۰p≤). نتیجه گیری: سرمایه اجتماعی، حمایت اجتماعی ادراک شده و رفتار شهروندی سازمانی نقش موثری در پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران داشتند. بنابراین پیشنهاد می شود مشاوران و درمانگران برای کاهش فرسوگی شغلی پرستاران، میزان رفتار شهروندی سازمانی، حمایت اجتماعی ادراک شده و سرمایه اجتماعی پرستاران را افزایش دهند.